دلم می‌سوزد كه چرا ما را برای يافتن برخی بديهيات زندگی اين‌چنين به جنگ واداشته‌اند. و دلم بيشتر می‌سوزد كه چرا برخی از هم‌سن‌وسالانم به وضوح در اين جنگ شكست را پذيرفته‌اند و از اساسی‌ترين حقوق كاميابی و سرخوشی‌شان گذشت كرده‌اند. حقوق بسيار ابتدايی مثل چگونه لباس پوشيدن، رقصيدن، معاشرت با جنس مخالف، تصميم‌گيری در مورد بدن و ارتباط جنسی، و حتی زندگی مستقل. احساس گناهی كه اكثر و اغلب ما كم و بيش تجربه كرده ايم، گناهی كه معلوم نيست چرا گناه است.
۱۳۸۵ مرداد ۱۹, پنجشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر